Gönül bu ...

Aldım tef’i elime,

heyecan ne kelime.

Vurdukça coştu,

sesi ne hoştu.

Eşlik etmek için ona,

Tanbur bu sese koştu.

Mızrap ile buluşup,

İçten içe konuştu.

Duyuldu bir nefesle,

Uzaktan ney’in sesi.

Susup dinlediler!..

Çünkü özünden çıkardığı,

İlâhi bir sesti.

Gönül bu...

Gün olur her vuruşta,

Oynar durur tef gibi!..

Gün olur söyleşir içten içe,

mızrapla tanbur gibi!..

Gün olur sevgili’nin

Hasretiyle yanar,

Ney gibi!..

Erol Yurderi

(2003)