Ahde Vefa

http://hayateylul.blogspot.com/2008/09/hak-snr-ince-izgidir_05.html
Yazınız için çok teşekkürler Erol bey, hoş geldiniz. : )
Konuya yakın geldiğinden paylaşmayı düşündüğüm bir kıssayı eklemeyi uygun gördüm.
Hz. Omer arkadaslariyla sohbet ederken, huzura uc genc girer. Derler ki :
-"Ey halife, bu aramizdaki arkadas bizim babamizi oldurdu. Ne gerekiyorsa lutfen yerine getirin." Bu soz uzerine Hz.Omer suclanan gence donerek :
- Soyledikleri dogru mu diye sorar , Suclanan genc der ki : -evet dogru.
Bu soz uzerine Hz Omer anlat bakalim nasil oldu diye sorar: Bunun uzerine genc anlatmaya baslar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim ailemle beraber gezmeye ciktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere getirdi. Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir guzel atim var ki donen bir defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahcesinden meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin babasi icerden hisimla cikti atima bir tas atti atim oracikta oldu. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim, babasi oldu. Kacmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladi, durum bundan ibaret" dedi.
Bu soz uzerine Hz Omer
-"Soyleyecek bir sey yok, bu sucun cezasi idam.Madem sucunu da kabul ettin" dedi. Bu sozden sonra delikanli soz alarak
-"Efendim bir ozrum var" diyerek konusmaya basladi - "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan bana epey bir altin birakti.Gelirken kardesim kucuk oldugu icin saklamak zorunda kaldim. Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi ettiginiz icin Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana uc gun izin verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu uc gun icinde yerime birini bulurum" der.
Hz. Omer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!" Sozun burasinda genc adam ortama bir goz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaslarindan daha yasarken cennetle mujdelenen Amr Ibni As' dan baskasi degildir. Hz.Omer Amr'a donerek,
- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der. O yuce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genc adam serbest birakilir. Ucuncu gunun sonunda vakit dolmak uzere ama gencten bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz. Omer'e cikarak genc'in gelmeyecegi, dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktulun diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gencler razi olmaz ve babamizin kani yerde kalsin istemiyoruz derler. Hz. Omer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim." Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet icerisinde der ki :
-"Ben de sozumun arkasındayım."
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan genc gorunur.
Hz. Omer gence donerek derki evladim gelmeme gibi onemli bir nedenin vardi neden geldin?" Genc vakurla basini kaldirir ve (gunumuz insani icin pek de onemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Omer basini bu defa cevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine kefil oldun". Amr Ibni As vakurla kanimizi donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanin icerisinden beni secti.
"INSANLIK OLDU "dedirtmemek icin kabul ettim" der.
Sira genclere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeciyoruz."
Bu sozun uzerine Hz Omer :
-"Ne oldu, biraz evvel babamizin kani yerde kalmasin diyordunuz ne oldu da vazgeciyorsunuz?"der. Genclerin cevabida dehsetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE ...