Bulimia ve Anoreksiya hastalığıyla mücadele etmeye çalışanlar arasında çok aklı başında, çok yetenekli, başarılı gençler tanıdım.İçlerinden ikisiyle bağlantımı aralıklarla da olsa sürdürebildim, biriyle reelde de tanışıp, görüştüm.Birkaçının mail adresleri ve telefon no ları kayıtlıdır, aradığımda görüşme isteğimi geri çevirmeyeceklerini zannediyorum.
Antigone, yazdıklarıyla çok etkili olabilen birkaç kişiden biriydi. Yazmaktan vazgeçmeye yakın bir dönemimde katılmıştı sanal günlük grubuna...Gerçekten de rahatsızlığı var mı yoksa yazan arkadaşlarla (çoğu genç kızlardı) yakınlaşmaya çalışan, eli kalem tutan birisi mi diye tereddütte kaldığımı da belirteyim. Kimliğini ses tonundan da okumaya çalışacaktım böyle ise niyeti; özel mesajda talep ettiğim görüşme (tel. veya msn aracılığıyla), bu nedenleydi büyük ölçüde...
Bu konulara girmeyecektim ama girdim yine...Yalnızca bir bölümü, yeme bozukluklarının...Başka bölümleri de var elbette, yazmamın ya da link vermemin yanlış algılamalara ve niyetlenmelere yol açabileceğini düşündüğümden, hiç sözünü etmeden izlemede kaldığım boyutları, yaşananlar...Bu kısmını yalnızca alanında uzman olduğunu düşündüklerimle paylaşmamın daha doğru olduğunu düşünüyorum.
Ne kadar çok genç insanın ailesinden habersiz bu hastalığın pençesinde kıvrandığından, iki yıl öncesine kadar benim dahi haberim yoktu.
Şimdi, Antigone ile bir süre devam eden site içi yazışmasının sonrasında, geçen yıl e-posta adresime gelen yazısı ve cevabımı ekliyorum.
11 04 2008
Ben (sitenin ismi) da çok kısa bir süre yazıştığınız bir kadın... Kusan, 13 seneden bu yana bulimik bir kadın...
Sizleri hep takip eden ama bir türlü sürekli sizlerle konuşmaya hazır olamayan, yüzleşmekten korkan belki kaçan ve tedaviyi hep erteleyen bir kadın...
Sitede ismim "antigone" idi...
Hani mitolojide sisteme karşı duran cüretkar kadın temsili...
Şimdi birden nereden çıktım değil mi?
Anlatayım;
Ben bir dönemdir ankara üniversitesi kadın çalışmaları bölümünde tezsiz yüksek lisans yapıyorum ve alanda "bulimik kadınlar ve kadının bedeline yönelik toplumsal kültürel şiddet ve sonuçları" üzerine çalışmak istiyorum. Sesimizi artık birilerinin duymasını, şu an bu noktalarda oluşumuzun sadece bizim "kilo takıntımız" olmadığını, psikolojinin dediği gibi "irade" ile çözülemediğini, tam da kültürde ve toplumda bizden zayıf olmak-güzel olmak beklenmeye devam ediyorken, sadece bu ödüllendiriliyorken bu rahatsızlık ile baş etmenin hiç de kolay olmadığını ve her birimizi nasıl tükettiğini anlatmak istiyorum.
Bunu yaparken bu rahatsızlığı yaşayan, yaşamlarını nasıl zora sokan bu rahatsızlıktan ötürü yaşamda acemileşen kadınlar ile konuşmak, öyküler yazmak istiyorum. Yazdığımız bu öyküleri "bilim" dedikleri o alana sokmak istiyorum. Bu sayede sesimizi duyurmak gibi bir derdim var şu an.
Bana bu konuda öneri, iş birliği, yardım edebilir misin ?
paylaşıma çok ihtiyacım var, ne yapabileceğimi, nasıl yapabileceğimi bilmiyorum ama sitede yazan her kadın ile bulunduğu ile giderek tek tek görüşebilirim...
Ben kendim de bir psikolog olarak bu rahatsızlığı taşıyorum ve 13 yılın ardına bedenimde çok işlevi kaybetmek üzereyim. hatta tekrar tedavi sürecine girdim, hastaneye yatarak tedavi olacağım. tabii bu tedaviler(?) bize ne kadar faydalı, neler yaşıyoruz, neleri yaşayamıyoruz, bir bütün simit yemek nasıl bir duygu, yeyip de kusmamak nasıl bir his? bunları konuşmak istiyorum. Bu rahatsızlığı yaşayan kadınlar ile konuşmak... neden en çok da hatta tek kadınlar yaşıyor bunu? fikirleri paylaşmak istiyorum.
hangi hazları unuttuk, neleri özledik, neden nerelerden geçerek buralara geldik, konuşmak sadece...
isimsiz...
kimliksiz...
sadece kelimeleri paylaşmak....
duyguları ve düşünceleri...
bana el uzatabilir misin?
benle paylaşabileceğin her duygu-düşünce-eylem için şimdiden teşekkür etmek de istiyorum...
sevgim ile...
Hoş kal.
(Gerçek ad ve soyadını yazmış bu kez)
12 04 2008
Merhaba .....,
İzninle, direkt isminle, yanına herhangi bir sıfat eklemeksizin hitabediyorum, içimden öyle davranmak geldi.Ayrıca ikinci çoğul şahısla değil, 'sen' diyerek seslenmek istedim.
Son 7 ayda benim de yaşantımda oldukça önemli değişiklikler oldu.
En sonuncusu da annemin bakım gerektirecek duruma düşmesi ve bizlerin ona olabildiğince çok vakit ayırmaya çalıştığımız bir dönemdeyim.
Evime bile haftada iki kez ancak geliyorum, belki üç ve bu süre içerisinde bilgisayara çok vakit ayıramıyorum, dahası, yazmak istediğim bir çok şeyi hiç yazmamayı yeğliyorum.
Bulimik ya da anoreksik değilim ama yeme bağımlılığı ve duygusal durum bağlantısını bildiğimi zannederim.
Sana nasıl yardım edebilirim bilemiyorum.Yazdığın süre içerisinde yazılarını çok beğeniyle izlemiştim.
Yine, kimliğini gizli tutma isteğini, hatta görüntülü ya da sesli görüşmek istemediğin de kalmış hatrımda.
Şimdi, illerine gidip görüşebilirim diyorsun.(gerekirse)
Şu sıralar gerçekten de ciddi boyutta olağanüstü halde gibiyim.Bugün evde olup, bilgisayar karşısına oturabilmem bile ekstra bir durum denebilir.
Haberleşelim yine de dilersen, belki ilerleyen gün- aylar içerisinde birlikte bir şeyler üretebiliriz.
Saygı ve sevgimle...
Hayat
12 04 2008
Merhaba,
bunca koşturma arasında uzun ve ayrıntılı yazacak kadar yazdıklarım üzerine düşündüğünü ve düşünmekle kalmayıp zaman ayırarak yazdığını görmek beni çok mutlu etti. :))
Teşekkür ediyorum.
Ben o sayfaya çokca ismini bıraktığını hatırladığım için ve yazılarında ciddi bir empati hissettiğim için senin hayatında da bu meselenin bir yeri var diye düşünmüştüm.
Ama tabii ki önemli değil, bu mesele ile yaşayan bir çok kadın ile yaşadıklarını paylaşmaya hayatından zaman ayırman bile çok değerli inan.
Benim yazılarından hatırladığım senin gruptan kadınlar ile telefonla da görüştüğün ya da özel olarak bir çoğu ile yazıştığın? Yanlış hatırlıyor olabilirim tabii... Senden şöyle bir şey isteyebilirim belki, onlarla konuşarak tabii ki, beni mail adresimi verebilirsin, vermek isterlerse bana onların mail adreslerini verebilirsin ya da telefonlarını vermeyi kabul eden olur ise onları isteyebilirsin. Yani benden biraz bahsedebilirsin. Ankara'da mı yaşıyorsun bilmiyorum ancak ben Ankara'dayım şu an. Eğer imaknımız olabilir ise aynı kentte isek buluşabiliriz.Bilemiyorum...
Ancak belirttiğin gibi önemli bir "kabul" sürecindeyim ve kendime güvenmek istiyorum. Daha iyi, güçlü olduğumu hissediyorum. Ve yıllardan sonra gördüğüm bu konu ancak başkaları ile(tabii ki güvenebileceğin, az da olsa seni anlayabileceğini düşündüğün, seni gören, kulak veren kişiler ile) paylaşabildiğinde ancak kabul edilebiliyor. Yoksa reddetmeye devam ediyor insan bunun bir mesele olduğunu, bilse de bir sorun olduğunu bilmek yetmiyor kabul etmek için işte!
Böyle işte güzel insan...
samimiyetin için teşekkür ediyorum ve görüşmeye devam edebilmeyi diliyorum...
NOt: senin için yapabileceğim bir şey olabilir ise yapabilmeyi isterim. hayatındaki yoğunluk umarım dilediğin şekilde, olmasını istediğin şekilde devam edebilir bundan sonrasında. sen nasıl olsa mutlu ve iyi hissedeceksen o şekilde yaşanabilir umarın günler...
hoş kal.
12 04 2008
Merhaba .....,
Bağlantılarım bir süredir koptu ancak yeniden bağlantı kurmayı deneyebilirim birkaçıyla.
Öncelikle ben sana telefon numaramı iletiyorum, birkaç gün bilgisayara girmeye vakit-imkân bulamayabilirim, evden çıkıyorum yine, az sonra.
Dilersen arayabilirsin, ben de o arada diğer arkadaşlardan birkaçını arar konuşurum diye ümidediyorum.
Saygı ve sevgimle...Hayat
***
Bu süreçten sonra da beni unutmadığını farkediyorum.En son geçenlerde facebook da aramış ve eklemiş, kabul ettim.
Bu sebeple, geçmiş yazışmalarımıza da bir göz attım.Toparlamaya çalıştım.
Mesaj ya da e- posta göndermedim, tâ ki dün geceye kadar...
Dün gece bir not ilettim özel mesaj olarak, facebooktan.
Bu arada, görüştüğüm diğer iki arkadaşa da ondan söz etmiş ve görüşmek isterse, mail adres ya da telefonlarını ona verme konusunda onaylarını almıştım.
Çok şaşıracağım kadar hızlı oldu geri dönüşü: 2, evet yalnızca iki dakika sonra:
28 Temmuz, 23:44
Ben Hayat, hatırlarsın. : )
Ben de seni unutmadım. Chi ve benseno ile bağlantım devam ediyor, istersen onlarla bağlantı kurmana yardımcı olabilirim.
Onlara senden söz ettim, olumlu cevap verdiler.
Çok selâm, sevgiler...
28 Temmuz, 23:46
hatırlamam mıııı??? :))) (site ismi) 'da devam ediyor musunuz?
ben çok ayrı kaldım :(( (.... Üzücü bir durumdan söz ediyor, özel, yayınlamıyorum...)
... şimdi iyiyim, hazırım... mücadeleye devam :) sen istanbuldasın değil mi? tabii ki, hepinizle görüşmek isterim. keşke bir grup çalışması yapabilsek :))) beden-cinsellik-kadın-yemek başlıklarını konuşsak, paylaşsak beraber... kendine mukayyet olasın. sevgiler. .... ... .. .. (tel no. yazmış)
* * *
Telefonla görüştüm onunla, ilk kez...İnsanın anlaşılabilme ve anlatabilme, paylaşabilme ihtiyacı küçümsenemez.
Dilini anlayabilecek insanlara da adım başı rastlayamaz.
Bu Cumartesi görüşmek üzere vedalaştık şimdilik...Yazdıklarını da (site yazışmaları) seçerek yayınlamayı düşünüyorum.Örnek olmalı birçoğumuza, çok çok önemli konular bunlar diye düşünüyorum.
...............sürecek, umarım... : )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder