7 Nisan 2009 Salı

MEKTUP















sana sorulmuş olan soruları tekrarlıyorum


ne sonun başlangıcı ne de başlayanın sonuncusu


bu evde yalnızız ürkerek zamandan


yalnızca dudaklarımı hareket ettiren o can bedende


sana söylemek istediklerim


kimlerle irtibat kurmak isteğimle orantılıdır


başka kimle bütünleştiğim zaman ruhum yetkinleşecek


kimlerin elinde durmadan eksilecektir



dışarıda kışın ilk günler ve biteviye yağmur


nereye diye soran ürkek bir atlı yok penceremde


nasılsın diyen buzlu bir cam olabilir


bana değdirince yakan parmaklarını ötede


onca karaltı arasında bir nokta gibiyim


ırmağını ateşte yakan kurutan soyunu


ah hiç geçmeyen zamanın gürültüsü


çiğdemler yerde sarkıtılmış gök tarumar olmuş bahçe



biliyorum senin bildiğini ben de


sen de benim gibi yap; hiç bilmiyormuş gibi


içinin duvarları kırılıp da sonsuzluğa uçan kuşlar


mahfuz kıl kendini saklı kalsın


bu dünyada sen bir hayal sözcükten farksızsın


Levent SUNAL-Biz Neyi Anlar- Dergah Yayınları

Hiç yorum yok: