sana sorulmuş olan soruları tekrarlıyorum
ne sonun başlangıcı ne de başlayanın sonuncusu
bu evde yalnızız ürkerek zamandan
yalnızca dudaklarımı hareket ettiren o can bedende
sana söylemek istediklerim
kimlerle irtibat kurmak isteğimle orantılıdır
başka kimle bütünleştiğim zaman ruhum yetkinleşecek
kimlerin elinde durmadan eksilecektir
dışarıda kışın ilk günler ve biteviye yağmur
nereye diye soran ürkek bir atlı yok penceremde
nasılsın diyen buzlu bir cam olabilir
bana değdirince yakan parmaklarını ötede
onca karaltı arasında bir nokta gibiyim
ırmağını ateşte yakan kurutan soyunu
ah hiç geçmeyen zamanın gürültüsü
çiğdemler yerde sarkıtılmış gök tarumar olmuş bahçe
biliyorum senin bildiğini ben de
sen de benim gibi yap; hiç bilmiyormuş gibi
içinin duvarları kırılıp da sonsuzluğa uçan kuşlar
mahfuz kıl kendini saklı kalsın
bu dünyada sen bir hayal sözcükten farksızsın
Levent SUNAL-Biz Neyi Anlar- Dergah Yayınları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder