Okul arkadaşlarım (Günlük)

Eczane açma aşamasında karşılaştım onunla...

Bölge temsilcisi onayı gerekiyordu yapılması gereken işlemler arasında..Komşu olacağız hem, bir tanışalım diyerek yanına gittim. Bu yüz... Tanımışcasına gülerek bakan gözler...Sarılıyoruz birbirimize, şaşkın ama mutluyuz.Ne hoş bir hanım olmuş, yıllar yaramış ona. : )

Geçen yıl, diyor. Arkadaşlarla biraraya geldik okulda. Bir de mezuniyet töreni...Kasım Cemal hoca da katıldı aramıza (Eczacılık Teknolojisi hocamız, çok eski eczacı, mesleğin duayenlerinden)100 kişi civarındaydı sayımız. Kepler havaya fırlatıldı. Sanki dün ayrılmış, kaldığımız yerden devam ediyormuşuz havasındaydık her birimiz. Onca yıllar geçmemiş, mesafeler araya girmemişti.

Sana ulaşamadık diyor. İzini bulamadık. Evlenince soyadın değiştiği için.Cd' ye aldık günün kaydını. Her birimizde var.Ben de istiyorum tabii... : ))

Numaralar, mail adresleri alıyorum ve facebook' u tarıyorum.Birkaç arkadaşı ekliyorum listeme.İlknur' u arıyorum. Aynı bankoda çalışırdık laboratuarda. Arkadaşlığından hoşlanırdım, o da öyle sanırım. : )

Çok hoş oluyor telefon görüşmeleri...

Mayıs'ta G.Antep' te buluşma heyecanı sarıyor bizleri bu kez...

Gülsevil' i buluyorum çeyrek asır sonrası...Heybeliada' dan gelirdi okula, her gün, tam vaktinde...Düzgün devam edip, iyi not tutan öğrencilerdendik.

İki kez evlenmiş, ikinci eşi hayatta değil ve bir oğlu var ergenlik çağında...O dönem benim izimi bulup aramıştı ve bir kaç kez görüşmüştük telefonda.Sonrasında aradığım halde ulaşamamıştım, merak ediyor, görmeyi çok istiyordum.

Eczanesine gittim, Anadolu yakasında İstanbul' un...Bir çay- kahve içimine sığdırıla-maya-n onca yaşan-ama-mışlıklar...Anlatıyor, anlatıyorum. Daha da neler var dağarcığımızda. : )

Annesi yarı yatalak durumda şimdi. Giderek iyileştiğini duyuyor, seviniyorum.Ziyaretine gidiyorum aynı akşam, öğrencilik yıllarında evlerine gitmiştim, tanışırız.

Oya ile konuşuyoruz telefonda...Sınıfın civa gibi kızlarındandı, hâlen öyle, belki bir farkla:Farklı bir olgunluk seziliyor konuşmalarında, hayat derslerini iyi öğrenenlerden diyorum kendimce...Yaşadıklarından olumlu öğretiler katabilmiş yaşantısına... : )

Geçtiğimiz Pazar günü, Boğaz' a hâkim bir mekânda brunchta bir araya geliyoruz.10 civarı arkadaş, birkaçının eşi, çocukları...

Tanıyabildiklerim, tanımakta zorlandıklarım...İçeri girdiğimde el sallıyor arkadaşlardan birisi, masaya yöneliyorum.Gruptakiler daha önce birkaç kez biraraya gelmiş olmanın âşinâlığında...Birşeyleri paylaşmış olmanın, hayatımızın bir dilimini paylaşmış olmanın sıcaklığı var hepimizde...Eski dostlarlayız sonuçta, eskidikçe değeri katlanan... : )

Ahmet gelip bir şeyler söylüyor, gülümseyerek...Sınıfın en cevvâl öğrencilerinden o da...Bir an boş bulunup:

'Önce bir kendinizi tanıtırsanız...' deyiveriyorum şakayla karışık ve nasıl utanıyorum arkadaşlar... : )

Benim hatrımda kalan Ahmet, sarıya çalan kumral saç ve bıyıkları, gözlüğü olan bir arkadaştı.Saçlar renk değiştirmiş, bıyıklar kesilmiş, gözlüğü de yok... : )

Sevgili Ahmet, hâlâ gülümsüyorum ve çok mahcup oldum inan. Umarım bu dikkat eksikliğimi hoş görmüşsündür. : )

Yekta geçen yılki buluşmanın cd' sini getiriyor arabasından, sağolsun. Kimseler duymasın, daha oturup sâkin kafayla izleyemedim. : (

Ömrüm yollarda geçiyor, büyük şehrin büyük karmaşası, trafiğinde...

Sevgili arkadaşlarım,Yıllardan sonra sizleri görebilmenin mutluluğunu yaşıyorum.4 yıl uğraştım diyordu Ertan arkadaşımız, sağolsun. Değmiş doğrusu, ne dersiniz?

Teşekkürler sevgili Oya, Ertan, organizasyonda emeği geçen tüm arkadaşlar...Teşekkürler katılımlarıyla renk veren arkadaşlarım...Tekrar görüşmek dileği ile,'Sizlerle olmak çok güzeldi.' diyor, selâm, sevgi ve iyi dileklerimi iletiyorum her birinize...

.....