Uzungöl' de bir doğum günü

Geçmiş bir yazı aşağıya alıntıladığım...
Video ve resimlerin orijinalleri diğer bilgisayarımda, belki sonra ekleyebilirim. :))
Arabanın cam temizleme suyu bitmiş, video görüntüsü hoş değil yazık ki...
Araba kullanırken kayıt aldığım için olduğu kadarıyla ekliyorum.
Sevgiler...
Hayat

***********
YARIN

Öyle çabuk geçiyor ki günler,
Hele sen de bir bak hayatına.
Daha dün doğmuşuz sanki,
Yeni okula başlamışız,
Yeni sevmişiz..

Öyle çabuk geçiyor ki günler,
Hele sen de bir bak hayatına,
Yarın bitecek sanki her şey,
Yarın ölecek gibiyiz..

Daha doymamışız yaşamasına,
Günlerimiz dün bir, bugün iki,
Sakın bir şey bırakma yarına,
Yarın yok ki...

Özdemir Âsaf

Merhabalar...
Öyle yapmıyor muyuz gerçekten de??
Hangibirimiz yaşadığı ânın farkındalığına varıyor lâyığıyla?..
Elimizde olmayanlara koşmuyor muyuz hemen her zaman?..
Ya dünde saklıdır anılarımız,
Ya yarına yeşermektedir umutlarımız!..
Bugün yürüyüş yaparken bir kez daha aklımdan geçti de bunlar...
Sahip olduğumuz-ya da bize emâneten verilmiş, bağışlanmış..- o kadar çok şeyimiz var ki aslında!..
Elimizdeyken değerini bilemediğimiz..

Hadi, yaşarken de güzelliğinin farkında olduğum bir ânıma gidelim birlikte..
Ne dersiniz, bu güzellikleri, benim kameramdan yansıdığı kadarıyla izlemeye hazır mısınız??

İlgili aramalar: amatör - anı -  uzungöl -   karadeniz -   yol

Eksik bıraktığım foto ve videolar yerine başka bir video linki ekliyorum:

İlgili aramalar: amatör - uzungöl -  uzungöl -   trabzon -   karadeniz

Merhaba Arkadaşlar..

Geçmişe dönük yazı yazmak ne kadar keyifli olacak bir bakalım, ne de olsa olayın ilk heyecanını yitirdim.:))
Mâlûmunuz, bu (geçtiğimiz) Pazar, doğum günümdü ve ben de Uzungöl'e gitmeye niyetlenmiştim.
Uzungöl, eh, eni-konu da uzun yol!.. Gidiş-dönüş 220 km civarında benim bulunduğum yere uzaklığı..
Yâni, bir de dağbaşına çıktığınız hesaba katılacak olursa..
Herkesin bir programının olduğunu öğrendiğimde hafif yollu bir bozuldum ama renk vermemeye çalıştım. Gerçi ben de bunu hak etmiştim, son âna kadar programını açıkta bırak,neredeyse öğle vakti yaylâ havası çal!..Gitmemem için beni iknâ etmeye çalıştılar,olmadı.:))
Gün, benim günümdü..:) Bense bunu yapamazsam günü keyifsiz tamamlayacakmışım gibi hissediyordum.
Sonuçta saat 11.30 gibi yolculuğum başladı.

Yaklaşık 2 saat sürdü yol.. (Kimi yerleri bozuk, hız yapılmıyor. Ya da keskin virajlar var, hatırlatırım,altı da dere..:) Onun dışında 100-130 km arası seyrettim yer yer..
Yolda birkaç yerde durup resimler çektim.
Daha önceden okuyup çok sevmiş olduğum kitapları tekrar okumaya karar verirken de, aynen görüp-beğenmiş olduğum yerlerin bir dahaki görüşümde üzerimdeki etkisinin ne, nasıl olacağına dair tereddüt yaşadığım gibi,bir duraksarım..

İsterim ki,hayâlimdeki güzelliklerini korusunlar..
Bir Ayder,bir Uzungöl Yaylâsı da aynen öyle.. Hatırlarım,en az 15 yıl öncesini..
10 araba civarında bir konvoyla Ayder'e ilk çıkışımız...
Yollar berbat denilecek kadar bozuk!.. Yer yer yapım çalışmaları sürüyor..
Hatta yol yapım ekibindekiler günübirlik gittiğimizi öğrenince çok şaşırıyorlar.
Burada en az 10 gün kalınmalı diyorlar.
Ayder, o zamanlar nasıl da el değmemiş, muhteşem bir güzellik sergiliyor herbir yanı!..
Büyülenmiş gibiyim, hele dönüş yolunda zirvedeki karın eriyip şelâleye dönüşmesi ânının görüntüsü henüz belleğimde canlılığını koruyor!..
Yol yapıldıktan sonraki gidişimde yaşadığım hayâl kırıklığı ve iç sıkıntısı da unutulmadı henüz.. Sevdiğim şeylerin bozulduğunu, çarpıklaştığını görmek yüreğimi acıtıyor..
Tıpkı İstanbul'um gibi!!..
İstanbul... İçinde ne çok hâtıramı barındırıyorsun.Sende kaldı yüreğimin bir parçası hep!
Artık sokaklarında rahat dolaşamasam da sevgin hep bende kalacak!
O tarihten sonra Ayder artık beni cezbetmedi.Belki biraz da önyargılı davrandım, bilemiyorum ama canım gitmek istemedi.
Uzungöl ise daha yakın zamanlara kadar orijinal halini nisbeten koruyabildi. Neredeyse yolu yapılmasın diye dua edecektim. Artık onun da yolu yapılmış, bozuk olan yeri fazla değil.. Bu gidişimde beni en çok rahatsız eden şey âdeta gözüme giren kablolardı.
Ne zaman bir manzarayı görüntülemek istesem fotoğrafa yansımasın diye çaba sarfetmek durumunda kaldım. Bu arada şehirde bile naz-niyaz çeken hatlar orada deyim yerindeyse full çekti.
Derelerin sularının azlığı dikkatimi çekti. Bir de yeşil çimenleri oya gibi süsleyen "var git!" çiçekleri.. Gölde ördekleri aradı gözlerim,önceki gidişlerimden alışkın olduğum,göremedim.. Bu arada Uzungöl'de caminin tam karşısında Jandarma Tabur Komutanlığı var. Bir ara arabayı oraya bırakırken askerlere mahzuru olup-olmadığını sordum, sorun olmayacağını söylediler. Dönüşte askere kapıyı açtırıp içeri girdim ve çoçukların toplu bir resmini çektim. Onlara da postalayacağımı söyledim.. Unutmadan halletmem gerekiyor.
Biraz dolaştım ,bir-iki anı niteliğindeki eşya aldım.. Hesapta, niyetim orada yürüyüş yapmaktı, ne mümkün!! Gittiğim andan itibâren telefonlar ardarda geldi..
Hanım sultanlar meğer bana pasta hazırlamak için evde kalmışlar. Ev yapımı olmalıymış efendim, dışarıdan olmasınmış.. Ben, bu ânı sizinle paylaşmak isterdim, pasta olmasa da olurdu.., dedimse de fazla da heveslerini kırmak istemedim. Bir de ailece yemek programı ayarlanmış, kısacası Uzungöl maceram çok da ayrıntılı olamadı.
Yolculuğuma ait fotoğrafları sizlerle paylaşmak istedim, beğeneceğinizi umarım.
Sevgiyle ve mutlu kalın...