Âlemin affına vesile olması dileğiyle...

Yine birikti yazmak istediklerim, yine özet yayınla kendime konu ana başlıklarını hatırlatabileceğim çoğu yerde...
Can dostum' un arkadaşından sözetmiştim, Reyhan.. Bir diğeri de Ayşegül' dü. (Hanım eklerini kullanmadım, aramızda olmasa da olur, resmî ortamlarda değiliz. : )
Reyhan' la birkaç gün geçirdik geçtiğimiz haftalar içinde..
Halası ve halasının kızıyla Florya sosyal tesislerinde buluştuk ilk gün, telefon görüşmesi haricinde ilk karşılaşmamızdı.
Ortamı çok beğendim.Rengârenk çiçek düzenlemeleri, ferah mekân, denize az yukarıdan bakarak içtiğimiz çaylar...
Annemi de götürmek geçti aklımdan ilk, felç geçirdiği ve yaşlı olduğu için öylesine hoşuna gidiyor ki insanların ve çiçeklerin bol olduğu mekânlar...
Yine Reyhan ve bu kez bir Pazar günü yine aynı tesislerdeyiz. Gelinimiz ve iki yeğen de yanımızda.
Akşama yakın bir vakitten gecenin ilerleyen saatlerine kadar muhabbet...
Bir kaç düğün, gelinler, yoğun kalabalık, büyüleyici ayışığı...dolunay!...
Annemin varlığı mı ortamda bambaşka bir huzur var, bunu da Reyhan dile getiriyor.
Herkes memnun, herkes huzurlu...
Bir kez de kiraz yemeye gidiyoruz Göktürk' teki arkadaşıma Reyhan' la..
-Halandan daha çok benimle vakit geçirdin, değil mi? diye soruyorum ayrılırken, gülüşüyoruz.
Kafa dengi, uyumlu, neşeli, derinliği olan birisi o...
Bekliyor beni şimdi, can dost' la aynı ildeler. Aynı ilde Ayşegül' lerin de aileden kalma bir konakları var. Oraya götürmek için geleceğini söylemişti Ayşegül.. Küçük oğlu, o ve ben kalacağız orada diye planlar yapıldı. : )
Çok sıkıntılıydım ya geçtiğimiz aylarda, 'Dayan ne olur. Seni de alıp gideceğim, iyi gelir sana. Sık dişini azıcık daha...'
Ayşegül, mektup sevdiğimi öğrenince bana hemen mektup gönderen arkadaşım. O da dostumun dostu olup, hemen kaynaştıklarımdan.Mektubunu yayınlamak istemiştim.Öylesine güzel bir ruhu var ki onun da...
Gelmiş İstanbul' a, dün aradı beni. Yarın bir kahvaltı var onunla katılmak istediğim, Beylerbeyi' nde.
Cemalnur hanım' ın sohbetindeydim dün yine, sonra bir yemek ve kermese katıldık ve son olarak da Caddebostan Kültür Merkezi'nde bir konferans, tasavvuf musıkîsi...
Nefis bir gündü.
'Başkaları için yaşamaktır din...' diyordu konuşmacı fizikçi-mutasavvıf beyefendi.
Hani hepimiz demişizdir dönem dönem, artık kendim için de bir şey yapmak istiyorum, diye...
Bu günün şartları için kendimi oldukça yalın, düz, 'saf' bulurum. Yakınlarım dahi bu konuda uyarmışlardır.duygu dışavurumum da abartılı olabiliyor çoğu kez...
Hissettiğimi frenleyemiyorum belki de frenlemiyorum. içimden geldiği gibi oluyorum.
Doğru mu, bilmem? Yüreğimin götürdüğü yere gidiyorum ve herkesin bir yaradılışı var, karakteri... Bana uyan da bu belki, kim bilir...
Demek başkaları için yaşamak... Günümüz anlayışıyla ' enayilik' diyenlerin olabileceğini düşünüyorum.
Sevmek, faydalı olabilmek, hoşgörülü olabilmek...
Tolerans değil, Hoşgörü...
Yaradılmış her şeyi istisnasız sevmek, 'O' yarattığı için...'O' istediği için...
Ömür sermayesi bize verilmiş en kıymetli emanet ve çiçeği, börtü böceğiyle, eşyasıyla, yaradılmış her şey le birlikte O' nu anmak kulluğumuzun, yücelebilmemizin gereği...
Kalbimiz her ân O' nunla olmalı, dünyalık işlerle meşgulken bile...
Rabbimiz bize soracak geleceği muhakkak olan bir günde:
-'Ben seninleydim kulum, sen kiminleydin?' diye...
Cennet ehlinin en çok hayıflanacağı şey ise O' nu daha çok zikredememiş olmak olacak...
Şahdamarımızdan bile yakın olan O, gizlediğimizi de açığa vurduğumuzu da bilen O, O' nu lâyıkıyle anar ve onun buyurduklarını yaşamımıza dahil edebilirsek, bize dünyadayken hani şu hiç bir yerde arayıp da sürekli bulamadığımız iç huzurunu, dünya cennetini bağışlayacak olan yine O!...

Bu duygularla içerisine girmemizin şükürler olsun yine nasip olduğu bu af, merhamet ve bağışlanma mevsimi olan üç aylar' ımız ve Regaip Gecemiz mübarek olsun arkadaşlar...
Sevgiyle, iyilik ve güzelliklerde, esenlikte kalalım hepimiz, ruh ve bedenimizin güzelliğine vesile olsun dileğimle...
Hayat