Hayalden İbaret Sevda'm (Vol.1)-I-

Kırgın düşlerimden uzak, kırgın kalbimi avutuyorum.

Kimbilir kaç zaman geçti sensiz, sayamadığım...

Senden uzak, sesinden uzak...

Bir kez dokunamadığıma mı yansaydım sana,

yoksa sesinden uzak kaldığıma mı, hangisi daha çok canımı yakıyordu...

anlayamadım.

Yıllardır içimdeydin, belki de asırlardır...

belki de doğmadan önce de biliyordum seni.

Hep beklediğimdin sen, ama sana bunu anlatamadım...

Ben geldikçe, kaçanım oldun..

içini bilmediğim, yüreğini görmediğim sevdanın, kekremsi tadı oldun dilimde..

bıkmadan usanmadan sevgimi anlattığım,

kağıtlar tükenip de kalemimin kırıldığı an da bile beni düşündüğünü umut ederek,

yeniden yazmaya koyulduğum adını bile koyamadığım sevdam oldun.

Benim için çok şey oldun, ama ben senin için hiçbir şey oldum...

Kaç kopuş yaşadım bunca senedir..

Şerha şerha bölündü ruhumla birlikte kalbim.

Dayandım... dayandım da bir senden kopuşuma dayanamadım..

Ama olsun be gülüm, ayrılığı bile senden diye, sevdim ben...

Hep beni sevdiğini hayal ettim, belki de sevmedin.. ama ben hep hayal ettim.

Hayalin bile güzeldi, bozmaya kıyamadım..

Beni kırdığın zamanlarda bu hayale sarıldım sımsıkı,

seni kolay affetmelerim de bu yüzdendi zaten.

Gözyaşlarım akarken sessizce yanaklarımdan, onları bile sevdim,

çünkü onlar sana aitti. Seni kaç gece döktüm gözlerimden bilmem, sayamadım...

Sesini hapsettim beynimin tüm hücrelerine.

Özledikçe, çıkarıyorum sesini.

Kapatıp gözlerimi, seni düşünüyorum yanımdaymışsın gibi.

Hep kızdın bana belki de seni sevdiğim için,

nedenini anlamadığım kızgınlıklarının tümünü bana yönelttin her zaman.

Bilemedin, bilemedin senden bir şey istemediğimi.

Bırakmadın beni, seni özgürce sevemedim.

Seni senden gizli sevdim.

Gittin, yoksun hayatımda.

Artık gizlemiyorum duygularımı, özgürce seviyorum seni.

Gözyaşlarımı hergün avucumda biriktiriyorum,

sonra öpüyorum onları bir bir, seni öpercesine.

Gittin ve ben, gitme kal benimle diyemedim sana.

O kadar istekliydin ki gitmek için, dur diyemedim sana,

içim yandı da yine de kal diyemedim umursuz bakışlım..

Ardından bakarken, sessiz çığlıklarla bağırdım...

duysaydın çığlıklarımı yine de gider miydin?

Kulaklarını kapatabilirdin belki, ya kalbini kapatabilir miydin bana?

hiç bilemedim... Gitmen, seni sevmemi engellemiyor anla artık.

Sen yokluğunda da varlığımsın...

hiç gelmeyecek olsan da bundan sonra, yine de varlığım kalacaksın.

Seni hep beklemiştim asırlardan bu yana...

geldin varlığınla beni mutlu ettin.

Şimdi gittin, yokluğunla bile mutlu ediyorsun.

Çünkü senden bana kalan şey o kadar güzel, o kadar özel ki...

Gel demiyorum sana, demeyeceğim..

Gittiğin yerde mutluysan eğer, bu da bana yeter.

Sesinden mahrum kalmışım ne çıkar,

senin özleminle her gün canım daha bir yanmış ne çıkar..

Yokluğunu varlığa çevirebilmişim ya, bu da bana yeter..

Gün aşık olmuş geceye, Gece de yakamoz düşürmüş denize

Ne gün erişebilmiş geceye, ne de gece kavuşabilmiş gündüze.

Birbirlerini hiç görememişler belki de..

Ama engel olmamış bu aralarındaki sevgiye..

Varlıklarını hissetmeleri bile yetmiş kendilerine

Bazen, gün isyan edip yakmış ortalığı

Gece de özleminden tüm ışığını söndürmüş gökyüzünden

İkisi de bulutlara yükleyip hüzünlerini

Tüm yeryüzüne yağdırmışlar gözyaşlarını

Yine de vazgeçmemiş sevdasından ikisi de

Sonsuza dek birbirlerini göremeyeceklerini bilseler de....

Ben geceyim işte, senin için yakamoz düşürüyorum bol bol denize.

Sen benden gitsen de, ben gelirim senin bensiz kıyılarına.

Yokluğundan soyunup, varlığını giyerim üstüme...

Gelirim, derin, sessiz duygusuz uykularına...

Benim için var olduğunu bilmek bile yetiyor, seni hiç göremesem de...

Hayalden İbaret Sevda'm (Vol.2)Geri Dönüş -II-

Hayatımı sıfırlayarak,

an'larda saklı kalan anı'ları tek tek temizleyerek,

geçmişimden arınmış bir sadelikle karşındayım...

Seni sevmek öyle ki, yaşamı hiçe saymak..

Seninle var olmak.. belki de hiç olmayacak bir duaya amin demek..

Uzaktan sevmelere alışık beynime,

bir çıkar yol göstermek adına her gece resminle avundum,

bana yolladığın şiiri sesinden dinleyerek..

Gece sığındığım bir liman...

bense tekdüze giden bir geminin kaçak yolcusu..

Yaşamın takılı kaldığım kıyısından alarak beni,

yeni bir sırandanlığa yelken açmakta belki...

Hani artık o kadar da önemli değil artık...

ha gitmişim ha kalmışım...

Önemli olan gözlerindeki ufku yakalamaktı..

kalbindeki derinliklere inerek kulaç atmaktı orada özgürce..

Kanserli hücrelerim için tek tedavim olan sana yolculuğum başlamakta...

Benden yazmamı istedin, yeniden seni anlatmamı...

yazmakla yokolacağımı bile bile sırf seni sana anlatmak üzere, yazıyorum..

Hayal ürünü bir sevdanın ikinci perdesi dökülüyor satırlarımdan..

Sımsıkı kenetli gözlerimi aralamak yapacağım son şey artık,

seni anlatmayı bırakmadan..

Boranda kalmış hayatıma meltem esintisisin sen..

gözlerindeki ışık karanlık mabedimin sessiz tanığı..

Gitmelere teslim olan geçmişim,

senin gelmelerinin ev sahipliğine hazırlanmakta..

Hayattan çaldığım kimbilir belki de sonları oynadığım bu günlerde,

seni çağırıyorum bu tek perdelik oyuna sevgili...

Seni anlattıkça benden kaçan, sözlerimden kaçan,

hatta sevgimden kaçan sana, yaptığım bu son jestimde;

gel birlikte oynayalım en talihsiz oyunumuzu...

Bu çağrı ikimiz adına... bir senin adına..

bir benim adıma...

Sevgime gözlerini kapadın, kalbimi görmezden geldin..

Ben geldikçe kaçtın, ben kaçtıkça geldin..

Kesişmedi yollarımız imkansızlıktan..

Biliyorum... korkuyorsun...

Artık savaşmak istemiyorsun hayatla..

Ben de istemiyorum..

Bu yüzden yazdığım bu oyun tek perdelik..

Geçmişte kaybettiklerine yanarak,

vicdanını dinleyerek benliğin yok olmakta..

Burda değilsin ama beni duyuyorsun..

Biliyorum.. Hayat bir şekilde ikimize de haksızlık etti.

Haksızlığı hakka çevirmek için,

seni yeniden sevebilmeme izin vermen için,

yaralarımızı iyileştirmek için,

seni yeniden var edebilmem için sen çağırdın.. ben geldim...

Hayalden İbaret Sevda'm (Vol.3)Son Sesleniş -III-

Ve gün teslim ederken yerini gecenin sinsi karanlığına, senli saatlerim başlamakta..

Seni sana anlatıyorum dedim ya sevgili..

ne zor bilemezsin içinde çağlayan olmuş duyguları birkaç kelime ile anlatabilmek..

ne zor kelimelerin yetmediği durumlarda seni sana anlatabilmek.. bilmezsin...

Sorular kurcalarken beynimi, uzanırken düne bakarken bugüne..

yarınımız heba olmakta soru işaretinin takılı kaldığı kuyruğunda...

Sonu gelmez akşamların aşifte nazlanmalarında demlenmekte yine acılar..

Ötelerden gelen seslerin yankılarını dinlemekte bu yürek..

Kadim sanrılarıma eşlik eden körpe bir duygunun eşliğinde adımlarken kalan zamanımı, düşünüyorum da benden alacak neyin kaldı artık...

acının ana yurdu olan kalbime dokunmak bile korkutmuyor beni.

Sen kalbime doğru gittikçe artan bir med-cezirsin..

Gel-gitlerinle sarsılmakta bu beden..

Karanlık içinde üşürken güneşi kucaklamak gibi bir şey seni sevmek..

Ve bir kez daha acı ve gözyaşını unutarak, umutlarımın ellerinden tutarak geldim.

Bir baharı ve sonraki bilmem kaç baharı seninle birlikte yaşamak istedim.

Ve maviyi, aşkın mavisini yalancı kırmızıya inat hayatının rengi yapmak istedim.

Sen git dedin, ben sana geldim...

Yüreğinde kopan feryatları dindirmek istedim..

Acı çeken ruhuna huzur vermek istedim.

Kimliklerinden kaçarak, saklanmak istediğinde seni arayıp bulmak istedim.

Gözlerinin daldığı noktaları yakalayıp,

beynindeki her bir hücreye kendimi koymak istedim.

Bazen acıtsa da cümlelerini tekrar tekrar duymak istedim.

Ben geldim sen gittin. Gittiğin zamanlarca bittim,

bittiğim mesafelerce tükendim.

Bu tükenişlerin ardından bilmem ki sen gel desen de yaşayabilir miyim artık bu sevdayı seninle..

Her zaman acıtacak bir sözün oldu bana..

Şu anda da var biliyorum..

Şimdi sus ve başını göğsüme yasla.. artık sen de yüreğini sevda ile dağla..

"Gecenin kokusu sindi üzerime.. Kelimelerim kanıyor.."

Hayalden ibaret Sevda'm

Kar yağıyor..

gözlerim tek bir taneciğini bile kaçırmıyor..

Sen düşüyorsun o an yine aklıma..

Hani hiç unutmuyorum ama..

Yine de düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi...

Yüzümü çevirip semaya kapıyorum gözlerimi..

Her bir taneciğin yüzüme düşüşü ayrı bir ürperti oluşturuyor içimde.

Her bir tanecik yüzüme çarpıp gelen sözlerin sanki..

Beni acıtan, kanatan sözlerin..

Benden kaçışlarındaki anlamı yakalasam herşey dinginliğe kavuşacak.. biliyorum..

Beni sevmekten korktuğun kadar ben de korkuyorum seni sevmekten..

Ölüm gibidir sevgi..

Geleceğini bilirsin ama kaçış yoktur.. nereye kaçsan bulacaktır seni..

Gözlerini kaparsın görmemek için, ama taa içlerde hissedersin geldiğini..

kaçamazsın.. zamanı gelmiştir..

Geçmişin hoyratlığına duyulan kin gerilerde kalmıştır.

Gözlerin hala kapalı olduğundan göremezsin..

Ama açma gözlerini, boşver..

Açsan beni göreceksin karşında, baktığın her yerde..

O an canın yanacak..

Can yangınıyla, gittiğin hızla geri dönecek, beni yine yine yine kıracaksın..

Tüketeceksin beni.. oysaki ben olmayan umudumu tükettim seninle..

Herbir gidiş, yeniden bana gelişlerine gebe..

ama bilmezsin, her gidişinle beni kanattığını..

Kabuk bağlayan yaralarım senin gelişlerinle yeniden kanar..

gelişin de acıtır gidişlerin gibi.. bilmezsin..

Herşey sevgi demek değil; demiştin bana..

Oysa nefretin bile kaynağı sevgidir.

Ne kadar inkar etsen bile sevgi heryerde, sevgi içimizde..

Bırak.. seni seveyim. Ölüm gibi, umutsuzluk gibi nefret gibi...

bırak seveyim seni...

Sen kaçışlarına gizlen yine..

Ama gelme bu sefer..

Bırak seni sensiz seveyim..

'Sen istedin ben yazdım..

Bu bir sevgi dilencisinin sana son satırları hayalden ibaret sevdam..
Umarım satırlarım ayna olabilmiştir sana..

Acıtan sözlerine, kanatan gelişlerine rağmen sevdim seni..

Belki bir gün seversin sen de..

Ama beni değil..

Artık biliyorum..'

-SON- Sema Şener