Unut Beni Can

bu kaçıncı gece hasretinle yandığım

kaçıncı gece yıldızları yıkadığım,göz yaşlarımla

mesafeler yırtıldı hıçkırıklarımla

bosnalı kadınlar duydu feryadımı

sen,sen duymadın mı can....

ne vardı bu kadar uzak yerlerde açacak

benden uzak o iklimlerin

benden uzak o şehrin

kahrolası o kalabalıkların benim kadar ihtiyacı mı vardı sana

benim kadar hasret çekti mi.. kahrolası o şehrin semaları

benim kadar yandı mı.. ne var dı can....

ne vardı uzak iklimlerde açacak.....

ne vardı kendimizi bu kadar kahredecek

kara trenler umut olmamalıydı

uzayan yollarda kalmamalıydı bakışlar

dünya bir tek nokta olmalıydı can bir tek noktada doğmalıydık

dönüp dönüp sana varmalıydı yollar

ben hep hasret türküleri söylememeliydim

sen hep hasret şiirleri okumamalı

hasret diye bir söz olmamalıydı lügatlerde

geceler boyu hergün göz yaşlarımla ıslanmamalıydı yıldızlar.

Gönlüm bu sevdaya dar gelir oldu boğuyor karanlıklar

can

mesafeler kurşun oldu amansız

feryadıma şahit oldu yıldızlar

can.....can......

hasretin ağır bir yük omuzlarımda

ben çekmekten usandım sen usanmadın mı?

bildim bitmeyecek bu hasret

uzak iklimlerde açmış iki çiçeğiz

hangimiz gelsek diğerinin yanına kuruyup,kaybolacağız..

ben kıraç topraklara döndüm can

ben kurumuş dereler gibiyim

ıssız mağaralarda kaldı umudum

belli bu sevda kahredecek bizi

unut be can unut bu sonu gelmez sevdamızı..

bırak yeni güneşler doğsun semalarında

bulutlar gizlemesin yıldızlarını

yeniden başlasın herşey

yeniden doğ,bensiz şafaklarda.

Unut can unut senin için yazdığım sevda şiirlerini

de ki;bir rüya idi bitti de ki;

bir hayaldi solgun aynalarda yansıyan

de ki;bir romandı sonu koskoca bir hiçle biten

unut beni can unut vakit varken....

Bırak hasretin bana kalsın

varsın cehenneminde kavrulsun gönlüm

ben yine her gece saçlarını koklayayım

uzak yıldızlarda gözlerimde takılı kalsın hayalin

sen unut can

sen unut

kahredersem,milyon kere kahrolayım....

Ümit Yaşar Oğuzcan